মঙলবাৰে উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৰায় দিয়ে যে অপৰ্যাপ্ত সেৱাৰ বাবে উপভোক্তা সুৰক্ষা আইনৰ অধীনত অধিবক্তাক জবাবদিহি কৰিব নোৱাৰি।
ন্যায়াধীশ বেলা এম ত্ৰিবেদীৰ নেতৃত্বত এখন বিচাৰপীঠে কয় যে গ্ৰাহক সুৰক্ষা আইন, ২০১৯ৰ প্ৰধান লক্ষ্য হৈছে গ্ৰাহকক অন্যায় আৰু অনৈতিক ব্যৱসায়িক পদ্ধতিৰ পৰা ৰক্ষা কৰা, এই কথাত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি যে পেছা বা পেছাদাৰীসকলক বিধায়িনী দলে আইনখনত অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ উদ্দেশ্য নাছিল।
“আমি ‘পেছা’ক ‘ব্যৱসায়’ আৰু ‘ব্যৱসায়’ৰ পৰা পৃথক কৰিলোঁ।আমি কৈছিলো যে এটা বৃত্তিৰ বাবে শৈক্ষিক বা বৈজ্ঞানিক ক্ষেত্ৰত প্ৰাথমিক শিক্ষা আৰু প্ৰশিক্ষণৰ প্ৰয়োজন হব। কামৰ প্ৰকৃতি দক্ষ আৰু বিশেষজ্ঞ, যথেষ্ট পৰিমাণে হাতৰ কামতকৈ মানসিক। হয়....এজন ব্যৱসায়ীক গ্ৰাহক সুৰক্ষা আইনৰ অধীনত সামগ্ৰী বা সেৱাৰ ব্যৱসায়ী বা যোগানকাৰীৰ সৈতে একে ধৰণে বা একে স্তৰৰ ব্যৱহাৰ কৰিব নোৱাৰি।’- ন্যায়াধীশ পংকজ মিঠালৰ এখন বিচাৰপীঠে এইদৰে কয়।
তথাপিও সৰ্বোচ্চ আদালতে স্পষ্ট কৰি দিলে যে নিয়মীয়া আইনী প্ৰক্ৰিয়াৰ জৰিয়তে এজন অধিবক্তাই পেছাদাৰী গাফিলতিৰ বাবে গোচৰৰ সন্মুখীন হব পাৰে।
২০০৭ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় গ্ৰাহক বিবাদ নিষ্পত্তি আয়োগে (NCDRC) সিদ্ধান্ত লয় যে আইনী সেৱাসমূহ গ্ৰাহক সুৰক্ষা আইনৰ অন্তৰ্ভুক্ত।
এই আবেদনৰ পিছতে উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ২০০৯ চনৰ এপ্ৰিল মাহত বিজ্ঞাপন-অন্তৱৰ্তীকালীন আদেশ জাৰি কৰি আবেদন বিচাৰাধীন হৈ থকাৰ সময়ত এনচিডিআৰচি(NCDRC)ৰ ৰায় কাৰ্যকৰী কৰাটো স্থগিত ৰাখিছিল।
বিভিন্ন ডিজিটেল প্লেটফৰ্ম, ৱেবছাইট, সাংবাদিক, আৰু সংস্থাৰ পৰা বাতৰি সংগ্ৰহ ।
