মেদবহুলতাই চৰ্বি কোষক লক্ষ্য কৰি টাইপ ২ ডায়েবেটিছৰ সম্ভাৱনা কিয় বৃদ্ধি কৰে সেই কথা ডিকোড কৰিছে আমেৰিকাৰ বিজ্ঞানীসকলে।
চেল ৰিপ’ৰ্টছত প্ৰকাশিত এই অধ্যয়নে টাইপ ২ ডায়েবেটিছ আৰু অন্যান্য দীৰ্ঘদিনীয়া ৰোগৰ নতুন চিকিৎসা আগবঢ়াই নিব পাৰে যিয়ে চৰ্বি ষ্টেম চেলক পৃথক কৰাত সহায় কৰি নতুন, সৰু চৰ্বি কোষ গঠন কৰাত সহায় কৰি কাম কৰে।
প্ৰথমটোত ইউনিভাৰ্চিটি অৱ কেলিফৰ্ণিয়া-লছ এঞ্জেলছৰ (UCLA) দলটোৱে দেখুৱাইছে যে মেদবহুলতাই শৰীৰৰ বাবে ৰাইব’জ’মেল ফ্যাক্টৰ নামৰ মূল কোষীয় বিল্ডিং ব্লক উৎপাদন কৰাত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
পৰ্যাপ্ত ৰাইব’জ’মেল ফ্যাক্টৰ অবিহনে ফেট ষ্টেম চেলে কাৰ্যক্ষম ফেট চেল উৎপন্ন কৰিব নোৱাৰে। ইহঁতৰ শক্তি আবদ্ধ হৈ পৰে আৰু ইহঁত বৃদ্ধি পায় আৰু ডায়েবেটিছৰ বিকাশত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
চৰ্বিৰ কলাক দীৰ্ঘদিন ধৰি দোষাৰোপ কৰা হৈছে যদিও ই “আচলতে স্বাভাৱিক গ্লুক’জ বিপাকীয় ক্ৰিয়া বজাই ৰখাৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয়,” কেলিফৰ্ণিয়া-লছ এঞ্জেলছ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংহত জীৱবিজ্ঞান আৰু শৰীৰবিজ্ঞানৰ সহযোগী অধ্যাপক ডাঃ ক্লাউডিঅ’ ভিলানুৱেভাই কয়।
ভিলানুৱেভাই বুজাই দিলে যে মেদবহুল লোকসকলে “অত্যধিক চৰ্বিৰ কলা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে যিয়েও অনুকূলভাৱে কাম কৰা নাই”।
চৰ্বিৰ কলাত খাদ্যৰ পৰা শক্তি জমা হয়। কিন্তু সঠিকভাৱে কাম নকৰাৰ সময়ত অতিৰিক্ত শক্তিক যকৃতৰ দৰে শৰীৰৰ আন ঠাইত জমা কৰিবলৈ পুনৰ ৰুট কৰা হয় — যাৰ ফলত চৰ্বিযুক্ত যকৃতৰ ৰোগ হয়; বা হৃদযন্ত্ৰত — যাৰ ফলত এথেৰ’স্কলেৰচিছ বা ষ্ট্ৰোক হয়।
এই অধ্যয়নত মেদবহুল আৰু ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ এন্দুৰক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল। এই এন্দুৰৰ চৰ্বি কোষ ক্ষীণ এন্দুৰত পোৱা কোষতকৈ চাৰিৰ পৰা পাঁচগুণ ডাঙৰ আছিল। দলটোৱে তেওঁলোকক ৰ’জিগ্লিটাজ’ন প্ৰয়োগ কৰিছিল।
ফলাফলত দেখা গ’ল যে তেওঁলোকৰ ৰাইব’জ’মেল ফ্যাক্টৰ স্বাভাৱিক মাত্ৰালৈ বৃদ্ধি পায়, যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ চৰ্বি ষ্টেম চেলবোৰে নতুন, সৰু চৰ্বি কোষ উৎপন্ন কৰিবলৈ পৃথক হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে। তদুপৰি ইয়াৰ ফলত এন্দুৰৰ চৰ্বিৰ কলাবোৰে শক্তি সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত সঠিকভাৱে কাম কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। এইবোৰে বিপাকীয় ক্ৰিয়া নিয়ন্ত্ৰণ কৰা মূল হৰম’নও উৎপন্ন কৰে।
কিন্তু বিজ্ঞানীসকলে এই ঔষধ গ্ৰহণ কৰাৰ পিছতো এন্দুৰবোৰ মেদবহুল হৈ থাকিলেও তেওঁলোকৰ “টাইপ ২ ডায়েবেটিছ মূলতঃ নাইকিয়া হৈ গ’ল,”।
বিভিন্ন ডিজিটেল প্লেটফৰ্ম, ৱেবছাইট, সাংবাদিক, আৰু সংস্থাৰ পৰা বাতৰি সংগ্ৰহ।
